Op 23 november 1875 betrokken drie Zusters uit Thuine hun ‘vluchthuis’ in Noor-Deurningen: Zr. Leonarda Zwengel, Zr. Juliana Kuhlman en Zr. Felicitas Rehpöhler. Ook Moeder Anselma, onze stichteres, was meegekomen. Dit alles het gevolg van de zogenaamd ‘Kulturkampf’. Rijkskanselier Bismarck beschouwde de katholieke kerk als gevaar.
Onze congregatie bestond toen pas zes jaar. Ze was op 25 november 1869 opgericht, en telde in 1875 al 42 zusters. Het eenvoudige begin van 1875 is in de loop der jaren uitgegroeid tot een echt groot werk ten dienste van de kerk, van zieken en bejaarden, van kinderen in internaten en op scholen, in parochies en in de wijk. Vele zusters in kleine conventen in de parochies verrichtten veel pastoraal, sociaal en maatschappelijk werk.
In de loop der jaren zijn deze instellingen, als gevolg van de vergrijzing van de congregatie, overgedragen aan de plaatselijke kerk en aan maatschappelijke organisaties.
De laatste decennia is het aantal zusters in Nederland drastisch gedaald waardoor de toekomst onzeker is geworden. In 2000 kwamen er vanuit Indonesië 4 zusters en in 2018 kwamen daar nog drie zusters bij. In totaal wonen er nog zo’n 31 zusters in Denekamp.
In de voetstappen van Moeder Anselma en van de Nederlandse zusters willen wij openstaan voor mensen die hulp nodig hebben, voor mensen die in de stilte van het klooster tot zich zelf willen komen, om zo kracht te putten voor hun dagelijks leven. Op die manier zijn we op weg naar een nieuwe toekomst en vertalen de opdracht van Moeder Anselma voor de mensen van onze tijd. Ons klooster zal een centrum blijven van geloof, verdieping, ontmoeting en spiritualiteit.
In dankbaarheid willen wij terugkijken naar deze 150 jaar om het heden te kunnen omarmen en met vertrouwen de weg naar de toekomst te gaan.