Een feestmaal van heerlijke gerechten,
met een overvloed aan belegen wijn.
En iedereen welkom.
Jesaja, de profeet, ziet het helemaal voor zich.
Wat een prachtig visioen!
Een sprookje zullen wij misschien geneigd zijn te zeggen.
Mooi, maar een illusie.
Maar zo heeft Jesaja het niet bedoeld.
Hij schetst een toekomstbeeld vanuit een rotsvast geloof
dat God begaan is met ons mensen.
Profeten zijn altijd buitenbeentjes.
Ze staan aan de binnenkant van de buitenkant.
Zij dagen uit, zij durven dromen.
‘De sluier (van verdeeldheid) die over de volken ligt wordt weggenomen’.
En hij zegt dat in een allerbelabberdste situatie
van ballingschap en hopeloosheid.
Zijn tijd verschilt niet zoveel van onze tijd.
De afschuwelijke slachtingen in Israël en Gaza
staan nog vers op het netvlies.
Je zou er Oekraïne bijna vergeten.
En dan te bedenken dat er nog minstens 7 andere landen zijn
In Afrika en Azië waar ook oorlog is.
Als je erbij stilstaat verlies je je latijn.
Om nog maar niet te spreken van de klimaat problematiek.
We zitten collectief een soort donkere nacht.
Gelukkig kent onze tijd ook zijn profeten.
Paus Franciscus is daar één van.
In een tijd van polarisatie en uitsluiting
droomt hij van ontmoeting en inclusiviteit.
In een tijd van onuitsprekelijk bruut geweld
spreekt hij de taal van het hart.
Deze planeet is ons gemeenschappelijk huis.
En de Kerk? Luisterend samen op weg gaan – synode-
daar zijn ze mee bezig in Rome.
Waar komt die profetische overtuiging en die moed vandaan?
Van een andere droom van Jezus.
Het Koninkrijk van God, hoe ziet dat eruit?
Als een bruiloftsfeest, zo horen we in het evangelie van vandaag.
Het beeld van een God die zich niet kan inhouden.
Die zich uitleeft in gulle gastvrijheid. Iedereen erbij.
Goeden en kwaden.
Als de genodigden het niet zien zitten,
als er zelfs bruut geweld wordt gepleegd,
dan maar erop uit naar de straathoeken en pleinen.
Er moet feest worden gevierd.
Toen ik novice was vertelde onze novicemeester ons het volgende:
“de grote doorbraak in je geestelijk leven komt er niet op de dag dat jij gelooft dat je van God houdt,
maar wel wanneer je tot het besef komt dat Hij van jou houdt.”
Jarenlange ervaring (van anderen en van mezelf) hebben me doen inzien hoezeer hij het aan het rechte eind had.
Wanneer we gaan beseffen hoezeer en hoe onvoorwaardelijk God van ons houdt en ons aanvaardt,
dan verandert ons leven van onder tot boven en beginnen we snel te veranderen.
Anthony de Mello sj

Wij worden bemind.
Israëli’s en Palestijnen.
Russen en Oekraïners.
Tukkers en Hollanders.
Wij worden onvoorwaardelijk bemind.
Maar liefde kun je niet afdwingen.
De God die ons bemind is een kwetsbare God.
Wij kunnen weigeren.
Wat van ons gevraagd wordt is:
een bruiloftskleed te dragen.
En wat dat betekent?
In elk geval niet onberispelijk gedrag.
Nee, juist als we buiten de lijntjes kleuren overweldigt ons Gods genade.
Waar het om gaat: erin geloven.
Dat onze menselijke puinhoop iets moois kan worden.
Dat we worden gedragen door liefde.

Fons Eppink