Francesco was z'n leven lang gefascineerd door de nederige gestalte waarin onze Heer geboren was en door de liefde die Hij in zijn lijden had laten blijken. Daarom moet ik nu nog vertellen en met eerbied in herinnering brengen wat hij twee jaar voor zijn heerlijk afsterven heeft gedaan op de geboortedag van onze Heer Jezus Christus.
In Greccio woonde een goede vriend van Francesco, Giovanni Velita, de burchtheer van het stadje, een man die bij iedereen in hoog aanzien stond, vooral omdat hij de adeldom van zijn ziel hoger had geacht dan de adeldom van zijn afkomst. Ongeveer twee weken voor Kerstmis liet Francesco hem, zoals hij wel vaker deed, bij zich komen en zei: “Ik wil dit jaar in Greccio Kerstmis vieren. Ga jij voor mij uit en doe precies wat ik je nu zeg. Ik wil namelijk de geboorte van het kind van Bethlehem zo gestalte geven, dat wij met onze eigen ogen kunnen zien in welke pijnlijke en behoeftige omstandigheden hij ter wereld gekomen is, ik wil zien hoe hij daar lag in een kribbe op stro, tussen een os en een ezel.”
(bron: Kerst in Greccio)