Van vrijdag 7 tot en met zondag 9 februari 2025 hield een groep van dertig gemeenteleden van de Gereformeerde Kerk Urk (GKU) een bezinningsweekend in het klooster van de Zusters Franciscanessen van Denekamp met als thema ‘Op zoek naar God in de stilte’.
Kennismaking met het klooster: ‘Jij bent welkom’
Namens alle zusters heeft Zr. Christella de deelnemers hartelijk verwelkomd en daarna vertelden Zrs. Reinalda, Virgini, Klarina en Mariela om de beurt over de geschiedenis van het klooster, over de activiteiten in het Franciscushuis en over de spiritualiteit van de congregatie. Met belangstelling luisterde de Urkse gemeenschap en stelden ze verschillende vragen.
‘Wie is God voor jou persoonlijk?’
Jongerenpastor Sjoerd Bakker, begeleider van de groep, legde bovenstaande vraag op tafel. Iedereen was uitgenodigd om bezig te zijn met deze vraag: Wie is God voor jou persoonlijk? Maar allereerst gaf Sjoerd de deelnemers de opdracht om hun mobiele telefoon vrijwillig in te leveren. Eenieder ging proberen om het weekend in stilte door te brengen. Een hele uitdaging! “We gaan deze reis persoonlijk en samen doormaken, maar we zijn niet alleen. God is nabij.”
‘Luisteren wij naar de stem van de Heer, om binnen te gaan in Zijn rust’
Bovenstaande lofzang klonk al vroeg op zaterdagmorgen in de kloosterkapel. Het was koud, nat en nog donker, maar dat deed niets af aan het enthousiasme om te bidden. Het was bijzonder om tijdens het ochtendgebed samen met de zusters God te prijzen, te loven en te danken voor het leven als geschenk.
Tijdens het ontbijt werd er ook genoten van de stilte.
Rond 10.00 uur werd iedereen verwacht voor uitleg over de route en de opzet van de meditatieve wandeling die zou volgen. Het eerste half uurtje was bedoeld om in stilte te wandelen. De rustige wandelpaden nodigden uit om stil te worden en om Gods schepping te bewonderen. Tussendoor was er een rustmoment om een kopje koffie in het restaurant Singraven te genieten. Heerlijk en was het heel gezellig!
Na twee uur gewandeld te hebben volgde een heerlijke warme maaltijd. Om 13.30 uur werden wij uitgenodigd om ‘even op adem komen’ in de kapel – het middaggebed. Daarna rondleiding op het terrein vooral naar het oudste gedeelde van het huis. Het volgende programma was een speksteenworkshop. Iedereen maakte wat hij/zij zelf leuk vond, gebaseerd op de vraag “wie God is volgens jou”.
Na de avondmaaltijd volgde een zangdienst in de kapel. Het was een fijne ontspanning, als opmaat naar het groepsgesprek, in drie kleine groepen.
De deelnemers vonden het gesprek zinvol en waardevol; Er was openheid en vertrouwen. Verschillende geloofsachtergronden, levenservaringen en vooral de openheid, maakten het geheel tot een openhartig en diep geloofsgesprek.
‘Wat neem je mee naar huis?’
De zondag begon in alle vroegte met het ochtendgebed. Het gebed stond in het teken van het Zonnelied van de Heilige Franciscus. “Geprezen zijt Gij Heer, door uw broeder zon, door onze zuster moeder aarde, die ons voedt, door zuster dood.” Een inspirerend begin van die zondag.
Dat begin werd verdiept en verrijkt door de Eucharistieviering, die samen met de zusters en mensen uit de omgeving werd gevierd. De Urkers zongen heel enthousiast mee, baden en luisterden naar de overweging van P. A. Zegveld met als thema ‘Vaar naar dieper water’.
Na de viering, een lekker een kopje koffie of thee en daarna opnieuw een groepsgesprek: ‘Wat neem jij van dit kloosterweekend mee naar huis?’. Vooral de stilte en de rust werden daarbij genoemd als wat belangrijk is in het leven. Het was een waardevol weekend, waarin we elkaar hebben ontmoet, op een andere manier hebben leren kennen, ons in het geloof mochten verdiepen en verrijken. Heel indrukwekkend.
Reactie deelnemer
“Van tevoren wist ik niet zo goed wat ik van dit weekend moest verwachten. Ik wilde graag de rust opzoeken en een weekend volledig aan God wijden. We werden vrijdagmiddag hartelijk ontvangen door de zusters en Sjoerd legde ons de opdracht uit. Vanaf dat moment zijn we bezig geweest met de vraag: ‘Wie is God voor jou persoonlijk?’ Door middel van het bezoeken van de bijeenkomsten met de zusters, de gesprekken met de andere deelnemers en de persoonlijke stille tijd, werd het antwoord hierop steeds meer duidelijk. Het was bijzonder om kennis te maken met de zusters en hun gebruiken. Er zijn rituelen die wij niet kennen en er zijn zeker verschillen met ons protestantse geloof. Toch vonden we ook overeenkomsten: bijvoorbeeld de liederen - de zusters kennen ook Sela - en secularisatie, die ook in de katholieke kerk zichtbaar is. Hoe bereiden we ons voor op de toekomst? We mogen weten dat Jezus Christus gisteren en heden dezelfde is en tot in eeuwigheid (Hebreeën 13:8). En samen mogen we uitzien naar een ‘toekomst vol van hoop’.
U geeft een toekomst vol van hoop
Dat heeft U aan ons beloofd
Niemand anders U alleen
Leidt ons door dit leven heen
(Ruben Romkes en Zr. Klarina)