Bedankwoorden vanwege de prachtige retraite die we mochten hebben in het Franciscushuis van 31 augustus tot 6 september.
Eigenlijk kan ik dit helemaal niet!- er is ons zoveel aangeboden en om daarin een weg te vinden…., een smal paadje zal al moeilijk zijn. Maar over een smalle ruimte gaat het wel: de deur die toegang geeft aan jou persoonlijk om Jezus te ontmoeten. De deur is niet bedoeld voor groepjes, het gaat om persoonlijke ontmoeting om een moment van aangezicht tot aangezicht- “Wie ben je en wat kom je doen”. “Jezus, ik zoek U omdat ik U vinden wil. Niet één of twee keer, maar steeds weer! “Gelukkig kon dat gezien het aantal sleutels die we moesten voorzien van tekst en tekening. Wat een vondst trouwens om ons ’s middags op creatieve manier te laten zoeken naar het diepere water en ons kennis te laten nemen van elkaars zoektocht. Hoe dichtbij kun je komen!
Ongelooflijk die opbouw van de retraite- ‘s morgens muziek met de notie: beluister de muziek, niet de woorden en schrijf dan je gedachten op. Vervolgens een conferentie over de IK BEN- woorden,- uitspraken van Jezus over zichzelf-, die in de middagconferentie creatief verwerkt gingen worden o.l.v. de Indonesische zusters.
Hoe mooi die lezingen waren, hoe leerzaam: als aan de stoel genageld? Hangend aan zijn lippen? Eén en al oor? Ik weet het haast niet te benoemen, zo interessant de inhoud, maar ook hoe boeiend de gehanteerde taal. Op hoeveel manieren kun je hetzelfde zeggen waardoor het steeds meer gaat spreken; taalkunstenaar André Zegveld!
En hoe u die Bijbel uitlegt: ”Je moet je oor op de Bijbel leggen anders zit je ernaast”. En: ondanks je moet de Schrift wel kennen, anders ken je Jezus niet”(Hieronymus 6e eeuw).
En: al die aankleedsels en belemmeringen die je hanteert; zeg Mij; ‘Hoe is je naam?’ ‘Legio’.
Ik dacht dat het over een psychisch ziek mens ging, maar wordt daar zelf aangesproken; hoezeer verhul ik mij en hoe houdt mij dat af van voluit leven!
En: Mozes heeft het verhaal van de schepping geschreven. “O ja? Nooit bij nagedacht, had altijd gehoord dat God de wereld geschapen had, in 7 dagen nog wel. Nu hoor ik dat schepping een liefdesgeschiedenis is tussen God en mens.
En: n.a.v. het verhaal van de blindgeborene (Joh. 9): “we worden allemaal blindgeboren, met dat verhaal kun je meerdere kanten uit,- van een enkele blinde vlek naar uitzichtloosheid en bedelstaf.
En: het graf van Mozes dat nooit gevonden is vergelijken met het graf van Jezus dat leeg was. Conclusie: er is geen leven zonder dood, dat wat onsterfelijk is in ons blijft , wat leven in Hem was gaat door, - “Jezus is niet in een graf te vinden.
Hoe kom je van je leven in slavernij af: dat leer je in de woestijn, de hemel helpt en geeft voor elke dag genoeg (manna). Zo hoorden we steeds bemoedigende dingen, zaken, woorden die het belang van het Enig Noodzakelijke, van God, de Enige Noodzakelijk, onderstreepten, duidelijk maakten. En dat allemaal in een door de zusters geschapen paradijselijke sfeer. Zo’n verwennerij is uniek! Heel erg bedankt Padré André, zuster Christella, Reinalda, Mariela, Virgini, Klarina. Ik wil eindigen met twee rakende uitspraken.
“Als jij je naaste niet liefhebt is Jezus niet opgestaan”, en uit een cantate van Bach: “Es kostet viel ein Christ zu sein, auf auf, mein Geist, ermüde nicht!”
Marijke Alkema, september 2025